Το Noir σαν κινηματογραφικό ύφος εμφανίστηκε στις ΗΠΑ την δεκαετία του ΄40 και η κλασσική του περίοδος κράτησε μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ΄50. Οι ταινίες της περιόδου αυτής, αποτυπώνουν τον μεταπολεμικό φόβο, την κοινωνική αβεβαιότητα και αστάθεια και χαρακτηρίζονται από μια μακάβρια κυνικότητα. Οι τεχνικές του γερμανικού εξπρεσιονισμού που μεταφέρθηκαν στις ΗΠΑ από πλήθος σκηνοθετών που μετανάστευσαν για να γλυτώσουν το καθεστώς των Ναζί, επηρέασαν βαθιά την σκηνογραφία και τον φωτισμό. Οι ασπρόμαυρες αντιθέσεις στο φωτισμό που τονίζουν τις σκιές, η ομίχλη, η βροχή, το δαιδαλώδες αστικό τοπίο αλλά και ο αστικός κενός τόπος, ο “ελαττωματικός” ήρωας και η ¨μοιραία¨ γυναίκα, συνθέτουν τα χαρακτηριστικά των ταινιών εκείνης της περιόδου. Τις μετέπειτα δεκαετίες, πολλές ταινίες χρησιμοποίησαν τα χαρακτηριστικά και το ύφος του noir της κλασσικής περιόδου για να αναλύσουν και να αναδείξουν πιο μοντέρνα θεματολογία.
Για τις προβολές του Φλεβάρη, στόχος είναι η εμβάθυνση στο είδος, όχι όμως από την οπτική του Χόλιγουντ, διαλέγοντας ταινίες έξω από τα περιορισμένα στεγανά του και τους λογοκριτικούς μηχανισμούς του.
Παρασκευή 7/02
“The Third man” του Carol Reed.
Μια μεταπολεμική Βιέννη βυθισμένη στο χάος και ένας κεντρικός ήρωας που προσπάθει να εξιχνιάσει έναν περίπλοκο φόνο.
Παρασκευή 14/02
“Le Samurai” του Jean-Pierre Melville
Ένας πληρωμένος δολοφόνος-μοντέρνος σαμουραι θα αναλάβει άλλο ενα συμβόλαιο θανάτου που τελικά θα τον φέρει στο στόχαστρο της αστυνομίας.
Παρασκευή 21/02
“Οι συνέπειες του έρωτα” του Paolo Sorrentino
Η ανιαρή ζωή ενός φαινομενικά καθημερινού ανθρώπου θα αλλάξει ριζικά όταν αποφασίσει να μιλήσει στην Σοφια.
~Παρασκευές του Φλεβάρη, Καλλιδρομίου 94, βρισκόμαστε στις 21:00 και οι προβολές αρχίζουν στις 21.30~
